29e etappe: Verona - Montagnana. Het is voorlopig even gedaan met de bergen, vandaag gaat het de Po-valkte in. In de verte zijn de Alpen nog zichtbaar, dat wel. De Reitsma-fietsers zijn hier niet geheel onbekend, want als ik bij het dorpje Álbara verkeerd dreig te fietsen begint er 50 meter terug een oude man te roepen en te wijzen: die weg moet je hebben! Zo mag ik het graag zien. Montagnana is een geheel ommuurde stad, en ik breng de nacht door boven in een van de hoektorens waar de jeugdherberg is gevestigd. Als verlate lunch eet ik de specialiteit van het stadje, een soort parmaham. Daarvan krijg ik een klein onsje dat slordig op een bordje is gegooid met wat brood erbij dat zo droog is dat het uit elkaar valt. Wat een verschil met Zuid Tirol! Daar ligt de ham (die ze Speck noemen) keurig stervormig op een bord, met wat mierikswortel en een mooi aangesneden augurkje erbij. En het brood is natuurlijk vers en smakelijk. s'Avonds eet ik een pizza waar ik wel een uur op heb moeten wachten. Mijn eerste ervaringen met het culinaire gebeuren in Italiaans Italië zijn niet zo geweldig... Klik hier voor de foto's van deze etappe